Γιατί ο Θεός άφησε την Εκκλησία Του να περάσει τόσους διωγμούς μέχρι σήμερα; Που είναι η θεία πρόνοια;

 Ο Χριστός έλεγε στους μαθητές Του «εάν εμένα εδίωξαν, και εσάς θα καταδιώξουν» (Ιωάν. 15, 20). Στους μακαρισμούς έλεγε επίσης «είστε ευτυχισμένοι όταν σας διώκουν για το θέλημά μου και σας βρίζουν, να χαίρεστε και να αγάλλεσθε, γιατί μεγάλη θα είναι η ανταμοιβή σας στους ουρανούς» (Ματθ. 5, 10-12).

Οι απόστολοι, όταν τους έδειραν στο Ιουδαϊκό συνέδριο, γιατί μιλούσαν για τη θεότητα του Χριστού, έφυγαν με χαρά, γιατί αξιώθηκαν να πάθουν για το Χριστό (Πραξ. 5, 41).

Όταν ο Χριστός στη Δαμασκό έστελνε τον Ανανία να πάει στον τυφλό Παύλο, για να τον θεραπεύσει και να τον βαπτίσει, του είπε: «Εγώ θα του δείξω, όσα πρέπει να πάθει για το όνομά μου» (Πραξ. 9, 16). Και πράγματι, ο απόστολος Παύλος έπαθε πολλά κατά τις ιεραποστολικές περιοδείες του (Β΄ Κορ. 11, 23-33).

Το ίδιο ερώτημα για τη θεία πρόνοια είχαν και οι χριστιανοί του πρώτου μ.Χ. αιώνα. Ο ευαγγελιστής Ιωάννης τους απάντησε στην Αποκάλυψη ότι, παρά την επικράτηση του κακού με τους διωγμούς του Νέρωνα και του Δομιτιανού, και παρά την επιδείνωση των διωγμών στην εποχή του αντιχρίστου λίγο πριν τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, τελικά ο Χριστός θα νικήσει.

Οι διωγμοί των χριστιανών μέχρι σήμερα φαινομενικά φαίνονται σαν κάτι κακό, ουσιαστικά, όμως, είναι μεγάλη ευεργεσία. Ο ηρωισμός των μαρτύρων και τα θαύματα, που συνόδευαν τα μαρτύριά τους ώθησαν πολλούς ειδωλολάτρες να γίνουν χριστιανοί και πολλούς χριστιανούς να παραμείνουν σταθεροί στην πίστη. Στο αίμα μαρτύρων στηρίχθηκε η Εκκλησία, ενώ η θυσία τους αποτελεί ευλογία για όλη την οικουμένη. Οι χριστιανοί όλων των εποχών από τους μάρτυρες αντλούν δύναμη για το δικό τους αγώνα.

Από το βιβλίο «Νεανικές Αναζητήσεις - Α’ Τόμος: Ζητήματα πίστεως» (σελ. 71-72), Αρχ. Μαξίμου Παναγιώτου, Ιερά Μονή Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου